Infolinia: 608 779 912

Łysienie męskie vs łysienie żeńskie

Utrata włosów w łysieniu androgenowym przebiega zgodnie z pewnym wzorcem. U kobiet według skali Ludwiga, a u mężczyzn według skali Norwood-Hamilton. Są to oficjalne klasyfikacje stosowane przez lekarzy medycyny estetycznej na całym świecie. Dzięki nim specjalista od wypadania włosów może ocenić, na jakim etapie łysienia jest jego pacjent i na tej podstawie zaproponować odpowiednie leczenie.

kobieta z odgarniająca włosy z widocznymi zakolami

Łysienie androgenowe u mężczyzn – skala Norwood-Hamilton

Skala Norwood-Hamilton  – stworzona przez Hamiltona, a później zmodyfikowana jeszcze w 1975 roku przez amerykańskiego dermatologa i chirurga Norwood’a – jest narzędziem służącym do oceny stopnia wyłysienia, stosowanym po dziś dzień. Jej opracowanie było możliwe, ponieważ w przebiegu łysienia androgenowego włosy wypadają zawsze według określonego schematu. Lekarz znajduje w tabeli dany schemat i tak określa stopień zaawansowania wyłysienia u swojego pacjenta.

Żeby stworzyć swoją skalę, Hamilton przebadał 312 białych mężczyzn i 214 białych kobiet w wieku od 20. do 89. lat. Tak wyróżnił 7 etapów (stopni) łysienia androgenowego u mężczyzn. Badacz był zdania, że nawet 99% mężczyzn można by zakwalifikować do któregoś z tych etapów. A przedstawiały się one następująco:

Etap 1.:  Na tym etapie nie stwierdza się pogłębionych zakoli. Mamy do czynienia z tzw. „nastoletnią” linia włosów.

Etap 2.: Na tym etapie linia włosów ulega delikatnemu cofnięciu, tworząc niewielkie zakola. Mówimy wtedy o tzw. dojrzałej linii włosów.

Etap 3.: Jest to wczesna faza łysiny. Linia włosów zagłębia się po obu stronach skroni, kształtem przypominając literę M, U lub V. Miejsca te są całkowicie pozbawione włosów lub pokrywają je delikatne włoski.

Etap 4.: Linia włosów ulega wyraźnemu cofnięciu, a te na czubku głowy (część ciemieniowa) przerzedzają się. Powstaje pas oddzielający przód od wierzchołka.

Etap 5.: Linia włosów ulega jeszcze większemu cofnięciu, uwidaczniając zakola. Włosy na wierzchołku głowy są rzadkie lub nie występują wcale. Pasmo oddzielające przód od wierzchołka staje się coraz węższe.

Etap 6.: Obszary pozbawione włosów łączą się w jeden i zwiększa się ich powierzchnia.

Etap 7.: Linia włosów obejmuje część potyliczną. Na pozostałych obszarach głowy włosy nie występują wcale lub są bardzo rzadkie.

Chcąc dowieść, że opracowana skala jest nie tylko dokładna, ale i prosta w użyciu, Hamilton wybrał 4 pracowników placówki psychiatrycznej  nie posiadających naukowego przeszkolenia i wręczył im szkice ilustrujące różne stopnie łysienia wraz z krótkim opisem swojej klasyfikacji. Uczestnicy eksperymentu zapoznawali się z nimi przez ok. 30 minut. Następnie mieli za zadanie wykorzystać zdobytą wiedzę, przyporządkowując pacjentów wcześniej badanych przez Hamiltona do odpowiedniej klasy. Okazało się, że pracownicy placówki psychiatrycznej przypisali badane osoby do tych samych klas co Hamilton aż w 98% przypadków. Eksperyment udowodnił, że opracowana przez niego klasyfikacja jest nie tylko skuteczna, ale i prosta w użyciu i może być z powodzeniem wykorzystywana przez lekarzy medycyny estetycznej oraz trychologów.

Łysienie androgenowe u kobiet – skala Ludwiga

U kobiet włosy wypadają inaczej niż u mężczyzn, a mianowicie równomiernie z całej powierzchni głowy. Pierwsze przerzedzenia są najbardziej widoczne w okolicy przedziałka, który zaczyna sukcesywnie się poszerzać. Stopień łysienia ocenia się przy pomocy 3-stopniowej skali, zwanej skalą Ludwiga:

Stopień 1.: Przerzedzenie włosów  jest jeszcze stosunkowo niewielkie i obejmuje centralną część skóry głowy z zachowaniem 2-3 cm pasma owłosienia w okolicy czołowej. Na tym etapie problem często nie zostaje jeszcze zauważony.

Stopień 2.: Przerzedzenie włosów jest zdecydowanie bardziej wyraźne i obejmuje centralną część skóry głowy z zachowaniem owłosienia, tak jak w stopniu 1. Jest to etap, w którym kobiety najczęściej orientują się, że mają problem z łysieniem.

Stopień 3.:  Dochodzi do prawie całkowitego wyłysienia centralnej części skóry głowy z zachowaniem owłosienia jak w stopniu 1 i 2.

Warto wiedzieć, że… Istnieje również inna skala służąca do oceny stopnia łysienia androgenowego u kobiet. Jest nią 5-stopniowa skala Sinclar.

Jak zahamować wypadanie włosów lub uzupełnić braki w owłosieniu?

Łysienie androgenowe jest najczęstszym typem łysienia. Za jego bezpośrednią przyczynę uznaje się nadwrażliwość organizmu na dihydrotestosteron (DHT) – związek chemiczny będący pochodną testosteronu. Powstający z testosteronu dihydrotestosteron pod wpływem enzymu 5α-reduktazy działa na receptory androgenowe mieszków włosowych, prowadząc do ich zaniku. W efekcie proces powstawania nowych, zdrowych włosów zostaje zahamowany, a te które wyrastają są dużo cieńsze i słabsze. U pacjentów z łysieniem androgenowym stosuje się kilka metod leczenia.

Pierwsza – farmakologiczna – polega na podawaniu leków, które hamują produkcję DHT. Drugi sposób leczenia – leczenie miejscowe – polega na wprowadzeniu substancji leczniczych w obszary dotknięte łysieniem. Najczęstszą formą takiego leczenia jest metoterapia igłowa z użyciem osocza bogatopłytkowego lub komórek macierzystych pobranych bezpośrednio od pacjenta. Trzecią metodę leczenia stanowią zabiegi chirurgiczne. Najskuteczniejszym i jednocześnie najmniej inwazyjnym jest przeszczep włosów metodę FUE, czyli Follicular Unit Extraction. Polega on na pobraniu od pacjenta mieszków włosowych, a następnie umieszczeniu ich w wykonanych wcześniej mikrootworach. Robi się to manualnie lub w sposób zautomatyzowany przy pomocy robota ARTASA.


Widzisz u siebie pierwsze oznaki łysienia? Dowiedz się, jak możesz rozwiązać problem wypadających włosów. Zapraszamy na konsultacje z trychologiem w Katowicach i Warszawie!

Napisz: [email protected]
Zadzwoń: 608 779 912